Geschiedenis

Traditioneel was het gansrijden een spel voor mannen. De emancipatie sloeg echter ook toe bij de gansrijders en werd er in 1976 in Zandvliet door de dames van de “Ganzerijders Zandvliet” gestreden voor de koninginkroon van het gansrijden. Deze maatschappij, de “Vrouwenganzerijders Zandvliet”, bestaat echter sedert 1985 niet meer.

De koninginnen van Zandvliet waren toen:

Jaar Naam
1985 Christel Vervoort
1984 Christel Vervoort
1983 Greta Goris
1982 Manuella Maes
1981 Katleen Ameye
1980 Myriam Geerts
1979 Rita Suy
1978 Katleen Ameye
1977 Katleen Ameye
1976 Katleen Ameye

Dus wie dacht dat enkel stoere polderzonen zich met het folkloristische gansrijden bezighouden heeft het mis. Ook de dames laten zich als gansrijders gelden.

 

Het was in 1994 dat de vrouwen terug de gans wensten te rijden en het was cafébaas Gerard Van de Ven, beter bekend als "Klein Tripke" die hiertoe de impuls gaf. Hoewel zo nu en dan al eens een amazone onder de galg verscheen, bij het gewone gansrijden, werd het volksspel tot nog toe alleen beoefend door mannen.

 

Gerard Van den Ven maakte een einde aan die alleenheerschappij. Besloten werd te rijden voor een goed doel namelijk voor de Vluchtheuvel. De premie bedroeg bijna 60.000 frank.

 

Het verloop van het spel is identiek aan het gansrijden bij de mannen. De mazen van het net worden regelmatig geknipt en ook de gelegenheidsdokter staat ter beschikking om dames die al te fors aan de ganzenek rukken en daarmee van hun viervoeter tuimelen, op een passende wijze te verzorgen. Gezien het hele gebeuren danig in de smaak was gevallen werd in 1995 besloten tot de oprichting van de vereniging voor het vrouwenganzerijden "De Vrije Gans".

 

Zij rijden met maximaal 29 amazones. De koningin mag kiezen waar er volgend jaar gereden wordt: in Berendrecht, Zandvliet, Hoevenen, Stabroek of Lillo. Hun uniform bestaat uit een blauwe kiel, een grijs t-shirt of paarse polo en een lila sjaaltje. Zij beschikken tevens over een eigen vlag, eigen paarse koninginnenmantel en -kroon. Tevens blijven zij hun voornemen om voor het goede doel te rijden, trouw.

 

Om enigzins in de vieringskosten voor de groep te voorzien verkopen de gardes tijdens het gansrijden kleine snuisterijen zoals sleutelhangers, balpennen, stickers, e.d.


BRON: "Proefschrift schooljaar 96/97 over het gansrijden - folklore in de Antwerpse polderdorpen" van Christiane Dictus (te bezichtigen in het Poldermuseum te Lillo).